สินค้าไอทีกลุ่มใหม่ที่กำลังมาแรงในปีนี้คือ ลำโพงอัจฉริยะ หรือ Smart Speaker จริงๆ สินค้ากลุ่มนี้ไม่ใช่ของใหม่ 100% เพราะวางขายกันมาหลายปีแล้ว โดยเริ่มจากบริษัทผู้ผลิตลำโพงเครื่องเสียง Sonos ที่สามารถเล่นเพลงจากอินเทอร์เน็ตได้ ลำโพงของ Sonos จับกลุ่มเป้าหมายคือคนฟังเพลงเป็นหลัก แต่ลำโพงอัจฉริยะมาโด่งดังจริงๆ เมื่อ Amazon ยักษ์ใหญ่ขอวงการอีคอมเมิร์ซโลก เปิดตัวลำโพง Echo ครั้งแรกในปี 2014 ซึ่งนอกจากความสามารถด้านการฟังเพลงแล้ว ยังมีไมโครโฟนไว้ให้เราพูดคุยกับผู้ช่วยอัจฉริยะ Alexa ได้ด้วย เราสามารถสั่งให้เล่นเพลงตามต้องการ รวมถึงขยายความสามารถไปยังงานด้านอื่นๆ เช่น ถามข้อมูลสภาพอากาศ อ่านข่าว ไปจนถึงเปิดปิดไฟหรือเครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้าน (ถ้าอุปกรณ์ในบ้านของเรารองรับ) ผมเคยเขียนถึง Alexa ไปแล้วในคอลัมน์ก่อนๆ คงไม่ต้องกล่าวซ้ำอีกนะครับ ความสะดวกของ Amazon Echo ทำให้มันขายดีถล่มทลาย (Amazon ไม่เปิดเผยตัวเลข แต่คาดการณ์ว่าน่าจะเป็นหลักสิบล้านตัวแล้ว) และส่งผลให้บริษัทไอทีรายอื่นๆ กระโจนเข้าสู่ตลาดตามมา คู่แข่งรายแรกคือกูเกิล ที่เปิดตัวลำโพง Google Home แบบเดียวกับ Echo ทุกประการ จุดเด่นคือ […]

ช่วงนี้สิ่งที่เป็นกระแสฮือฮาคือราคาของสกุลเงินดิจิทัลอย่าง Bitcoin เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว จนนักเก็งกำไรวิ่งเข้ามากันมากมาย ส่งผลให้ราคาสูงขึ้นไปอีก ผมได้ยินคนไทยจำนวนไม่น้อย ชักชวนกันให้เข้าไปเล่น Bitcoin เพื่อหวังทำกำไร เลยคิดว่าต้องเขียนบทความอธิบายความเสี่ยงของการเก็งกำไร Bitcoin กันสักหน่อยครับ ย้อนความ Bitcoin คืออะไร อย่างแรกขอย้อนความถึง Bitcoin ก่อนสักเล็กน้อย สรุปแบบสั้นๆ ว่า คือสกุลเงินดิจิทัลที่มีพื้นฐานมาจากการเข้ารหัส ปริมาณของ Bitcoin ในท้องตลาดมีจำกัดจำนวน เมื่ออิงอยู่บนการเข้ารหัสที่มีโอกาสปลอมแปลงยากมาก และการกระจายข้อมูลธุรกรรม Bitcoin ให้คนทั้งโลกช่วยกันเก็บไว้ (แลกกับการได้รับ Bitcoin เป็นค่าตอบแทน) ส่งผลให้ Bitcoin เป็น “สินทรัพย์” ที่มีความน่าเชื่อถือในระดับหนึ่ง (ทุกคนร่วมกันเป็นพยานว่าใครมี Bitcoin เท่าไหร่ ปลอมข้อมูลนี้ไม่ได้) ผมขอเปรียบว่า Bitcoin เสมือนเป็น “ทองคำ” ในยุคดิจิทัลน่าจะพอเห็นภาพได้ ส่วนการแปลง Bitcoin เป็นเงินจริงๆ นั้นไม่มีอยู่ในระบบหลักของตัวมันเอง แต่ก็มีบริษัทหรือตัวแทนรับแลกเป็นสกุลเงินจริงๆ มากมาย อันนี้คล้ายๆ กับ “ร้านขายทอง” ที่จะให้ราคาทองแตกต่างกันไปในแต่ละวัน […]

เราทุกคนล้วนเคยตกอยู่ในสภาวะวุ่นวาย ยุ่งเหยิง เราตื่นขึ้นในเช้าวันจันทร์พร้อมความรู้สึกว่ามีอะไรอีกมากมายที่ยังทำไม่เสร็จและไม่อยากไปปรากฏตัวที่ที่ทำงานเลย เราจบวันศุกร์ด้วยความโล่งอกก่อนจะพบว่าตื่นขึ้นในเช้าวันจันทร์ด้วยความรู้สึกเช่นเดิม นี่คืออาการแบบหนึ่ง หรืออีกอาการ เราปฏิเสธการสังสรรค์ การพบเจอคน ด้วยความรู้สึกว่าเรามีหลายสิ่งแบกบนบ่าที่ต้องจัดการ เราเก็บตัวเงียบ ตั้งมั่นกับการทำงานก่อนจะพบว่าเรายังมีบางสิ่งแบกบนบ่าเหมือนเดิม ไม่เบาบางลงเลย ทางแก้ของการตื่นให้เช้าขึ้น เพิ่มเวลาทำงานให้มากขึ้น ดูไม่ช่วยเหลืออะไร หนทางแก้ไขความยุ่งเหยิงอยู่ที่ไหนกัน? สภาวะเช่นนี้มีคำเรียกเฉพาะคือ Human Doing ซึ่งต่างจาก Human Being เราจำเป็นจะต้องหาอะไรทำบางอย่างหรือวุ่นกับอะไรบางอย่างเราถึงรู้สึกว่าตนเองมีชีวิตหรือเราสามารถใช้ชีวิตได้ด้วยตัวของมันเองอยู่แล้ว กระบวนการทำให้ “วุ่น” มากกว่าทำให้ “ว่าง” นี้ ดูจะเริ่มต้นตั้งแต่วัยเยาว์ พ่อแม่จะหงุดหงิดรำคาญใจหากลูกของตนนั่งนิ่งๆหลังโรงเรียนเลิกหรือขอตัวไปเล่นกับเพื่อน กิจกรรมจำนวนมากถูกกำหนดขึ้นให้ลูกของตน”วุ่น” เล่นกีฬา ซ้อมบัลเล่ต์ เรียนเปียนโน แน่นอนกิจกรรมเหล่านี้ล้วนมีประโยชน์สำหรับเด็กแต่ปริมาณไหนจึงสมควร นี่เป็นคำถามสำคัญอีกเช่นกัน ความรู้สึกวุ่นนั้นเป็นโรคร้ายชนิดหนึ่งที่เราสลัดมันยาก เรามีไมโครเวฟ มีหม้อหุงข้าว กิจกรรมในครัวที่กินเวลามากมายในอดีตลดหายไป แต่เรายังวุ่น วุ่นเสมอ นั่นเป็นเพราะเราพอใจที่จะรู้สึกวุ่น ความรู้สึกที่ว่านี้อาจเกิดจากงานที่มากมายจริงๆ กับอาจเกิดจากการที่มีบางสิ่งในใจเราที่เราไม่กล้าเผชิญมันแบบตรงไปตรงมาและเราทำตัวให้วุ่นเพื่อบดบังหรือปิดบังมัน กวีนาม ดับเบิ้ลยู บี ยีสต์ เคยกล่าวไว้ว่า “ความกล้าที่จะเผชิญกับสิ่งที่ซ่อนเร้นในใจเรานั้นต้องมีมากกว่าความกล้าที่จะออกสงครามเสียอีก” ในคำทักทายแบบอาหรับโดยเฉพาะในภาษาเปอร์เซีย ผู้พบกันจะถามอีกฝ่ายว่า Haal-e shomaa […]

“Being a giver rather than a taker” จงเป็นผู้ให้มากกว่าผู้รับ ถ้อยคำอันเรียบง่ายนี้มีความหมายในการหาความสุขในแต่ละวัน การเสียสละเพื่อผู้อื่นคือการกระทำที่ไม่หวังผลตอบแทน และการปรับใช้การกระทำที่ไม่หวังผลตอบแทนด้วยการสร้างกิจกรรมที่ต่อเนื่องในแต่ละวันคือยาที่ช่วยรักษาอาการซึมเศร้า หดหู่ หรืออาการหม่นหมองได้ดีที่สุดชนิดหนึ่ง ในปี 2013 วารสารที่มีชื่อว่าจิตวิทยาด้วยการคิดบวก หรือ Journal of Positive Psychology ได้ตีพิมพ์บทความที่กล่าวถึงการเลือกทำกิจกรรมเล็กๆน้อยๆในแต่ละวันที่เราทำสำเร็จได้อย่างต่อเนื่องจะส่งผลต่อความสุขที่ยั่งยืนในระยะยาว และโดยเฉพาะกิจกรรมที่ส่งต่อให้คนอื่นมีความสุขด้วยแล้วยิ่งมีผลด้านบวกต่ออารมณ์ของผู้กระทำอย่างน่าสนใจ ในการสอบถามผู้คนกว่าสี่ร้อยคนในบทความนั้น มีกิจกรรมมากมายที่แต่ละบุคคลเลือกทำอาทิเช่นการถักโครเชท์ การอ่านหนังสือ การทำสวน แต่กิจกรรมหนึ่งที่น่าสนใจคือการทำขนมปังหรือ Baking ครูที่สอนทำขนมปังคนหนึ่งคือ จูลี่ ทอมสัน-Julie Thomsonกล่าวว่านักเรียนของเธอที่มาเรียนการทำขนมปังและกลับไปทำขนมปังแจกจ่ายผู้คนนั้นมีความสุขขึ้นกว่าเดิมมาก แน่นอนมีกิจกรรมเหล่านั้นอยู่เสมอในแต่ละบุคคลเช่นการเล่นโยคะ การวิ่ง หรือการออกกำลังกายแบบอื่นแต่สิ่งเหล่านั้นดูจะสำเร็จลงเฉพาะตัวมากเกินไปไม่มีการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ให้กับบุคคลอื่น จูลี่ ทอมสัน- Julie Thomson ได้ผนวกกิจกรรมส่วนตนส่วนรวมคือการนั่งสมาธิเข้ากับการทำขนมปังและเรียกสิ่งนั้นว่า Breaditation อันหมายถึงการทำสมาธิผ่านการนวดแป้งและทำขนมปัง “สิ่งพิเศษสำหรับการทำขนมปังอย่างมีสติหรือมีสมาธิจดจ่อคือคุณได้ขนมปังเป็นผลลัพธ์ในที่สุด มีสิ่งจับต้องได้เกิดขึ้นและคุณสามารถแบ่งปันมันกับบุคคลอื่นได้” การสร้างกิจกรรมเช่นนี้เอื้อต่อบุคคลที่อาจรู้สึกว่าการนั่งสมาธิโดดๆนั้นจืดชืดและไม่มีชีวิตชีวา นอกจากนี้การทำขนมปังยังข้องเกี่ยวกับกระบวนการสร้างสรรค์ การชั่งตวงวัดปริมาณแป้ง การขบคิดถึงกลิ่นหรือรส การใส่ใจกับส่วนผสม ทำให้สมองได้ทำงาน ได้ตื่นตัว เราอาจรู้สึกเบ้หน้าถ้ารู้สึกว่าต้องนั่งสมาธิเป็นเวลานานนับชั่วโมงในแต่ละวันแต่หากถูกสั่งให้ทำขนมปังเพื่อแจกจ่ายคนอื่น เราจะรู้สึกตื่นเต้นจนแทบจะผูกผ้ากันเปื้อนในตอนนั้นเลย กิจกรรมที่ว่านี้มีปัจจัยสองแบบที่เอื้อต่อความรู้สึกป่วยไข้ทางจิตใจ […]