ผมกลับมาที่พนมเปญ การได้กลับมาที่เมืองหลวงเล็กๆ ริมแม่น้ำเช่นนี้ให้ความรู้สึกผ่อนคลายอย่างยิ่ง พนมเปญมีหลายอย่างที่คล้ายคลึงกับกรุงเทพฯ มีพระราชวังเขมรินทร์เป็นศูนย์กลาง มีแม่น้ำโขงเป็นแม่น้ำสายใหญ่หล่อเลี้ยง ผู้คนเดินเล่นริมแม่น้ำยามเย็น และใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่รอบพระราชวังฯ คนเขมรกินข้าวเจ้าเป็นหลักเช่นเดียวกับคนไทย (คำว่าข้าวในภาษาเขมรคือบาย อันเป็นที่มาของคำว่าบายศรีในภาษาไทย) คนเขมรกินปลาเป็นหลัก (หลายคนคงจำปลากรอบเขมรอันโด่งดังได้) อาหารเขมรและอาหารไทยแทบแยกจากกันไม่ออก (โดยเฉพาะเรื่องของการทำอะไรตามสบายตามใจตนเอง) ไม่ว่าหน้าตาหรือรสชาติ การลิ้มรสอาหารเขมรให้ความรู้สึกไม่ต่างจากการกินอาหารไทย หากจะมีอาหารเขมรแบบพิเศษที่แตกต่างออกไปจากอาหารไทย สิ่งนั้นน่าจะได้แก่ “พิซซ่า”
.
การที่พิซซ่าเป็นอาหารพิเศษในเขมรนั้นไม่ใช่เพราะการที่มันเป็นอาหารตะวันตก แต่เป็นเพราะพิซซ่าในเขมรบางร้านมีรสและส่วนประกอบพิเศษอันได้แก่ กัญชา
.
การที่เขมรมีพื้นที่จำนวนมากติดกับแม่น้ำ การปลูกกัญชาจึงเป็นสิ่งที่ไม่ยากเย็น ปลูกมันโดยการโยนเม็ดทิ้งไว้ สามหรือสี่เดือนมันอาจได้ต้นกัญชาที่พอใช้การได้ หลังจากนั้นตากแห้งและส่งขายแบบธรรมดา ผู้คนโดยเฉพาะนักท่องเที่ยวในเขมรสูบกัญชาด้วยความอ้อยอิ่งตามที่พัก ตามบาร์ บนรถสามล้อถีบ ทั้งที่อาจจะไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น กัญชาเป็นส่วนผสมของอาหารหลายชนิดในเขมร ทั้งแกง ต้ม ไม่นับการผัดเผ็ดของป่าที่มักมีการหยอดช่อกัญชาลงไปด้วย กัญชาควบคู่มากับการปรุงอาหารในเขมรจนในที่สุดมันพัฒนาขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของหน้าพิซซ่า – พิซซ่าหน้ากัญชา
.
ว่ากันว่าพิซซ่าหน้ากัญชาเริ่มจากที่พักเล็กๆ ริมน้ำแห่งหนึ่ง เจ้าของที่พักต้องหาอาหารให้กับนักท่องเที่ยวที่นอนอย่างเกียจคร้านในสถานที่ของตนเองทุกวัน เขาเกิดความคิดว่าถ้านักท่องเที่ยวเหล่านั้นไม่คิดจะออกไปท่องเที่ยวที่ไหน ทำไมไม่ปรุงอาหารที่ทำให้นักท่องเที่ยวได้พักผ่อนอย่างจริงจัง การทดลองของเขาได้ผล พิซซ่าที่โรยหน้าและผสมด้วยกัญญาถูกกล่าวถึงจากปากต่อปาก นักท่องเที่ยวพากันแห่แหนมาพักยังสถานที่นี่อย่างไม่หยุดหย่อน จนที่พักแห่งอื่นพากันสมัครใจทำตาม และในที่สุดมันก็กลายเป็นเมนูยอดนิยมแห่งกัมพูชา
.
พิซซ่าหน้ากัญชาหรือที่มีส่วนผสมของกัญชานั้นมีชื่อเรียกเฉพาะว่า – happy pizza (ชื่อเฉพาะสำหรับคนที่มีโอกาสไปเยือนกัมพูชาและใคร่อยากลอง) ขนาดความแรงของมันมีตั้งแต่ mild happy จนถึง extra happy หน้าตาของพิซซ่าแทบไม่แตกต่างจากพิซซ่าทั่วไปมีเห็ด มะเขือเทศ ชีส ส่วนใบและก้านกัญชาสอดแทรกอยู่ระหว่างชั้นของชีส เราอาจทดลองกินมันได้แต่ผลลัพธ์ของมันจะเป็นเช่นใด?
.
หลังจากที่มีความพยายามที่จะนำเอากัญชามาช่วยในการรักษาโรคมะเร็งอันเป็นศัตรูสำคัญที่คร่าชีวิตมนุษย์เราอยู่ขณะนี้ จนถึงกับในหลายรัฐในสหรัฐอเมริกาอนุญาตให้มีการใช้กัญชาได้อย่างเปิดเผย ทว่าวิธีการดั้งเดิมในการใช้กัญชาคือการสูบอาจไม่เหมาะกับผู้ป่วยหลายคนที่ไม่เคยชินกับการสูบบุหรี่ การกินหรือการชงดื่มกัญชา ดูจะเป็นทางออกที่ดีในแง่นี้ นอกจากนั้น ยังมีคำแนะนำจาก National Institute on Drug Abuse ว่าการกินกัญชาจะให้สารที่ทรงประโยชน์จากกัญชาคือ THC หรือ Tetrahydrocannabinol เข้าสู่ร่างกายได้ในปริมาณที่มากกว่าการสูบ นอกจากนี้ผลที่ได้รับจากสารดังกล่าวยังตกค้างในร่างกายของเรานานกว่าการสูบด้วยซ้ำไป ในขณะที่การสูบกัญชาจะให้ผลต่อร่างกายของเรานานราวสามชั่วโมง การกินหรือดื่มใบกัญชาหรือยอดกัญชาจะให้ผลต่อร่างกายของเรานานถึงเจ็ดชั่วโมง การกินเวลานานขนาดนั้นเพราะการกินกัญชาจะทำให้ผลของ THC กระจายไปทั่วร่าง และทำให้ร่างกายไม่อ่อนเพลียหรือเกิดผลหลังการเสพย์ (ที่เราเรียกว่า Post Crash) เท่ากับการสูบ อีกทั้งการกินจะทำให้หลอดลมและลำคอของเราไม่เป็นอันตรายจากควันกัญชาอีกด้วย
.
คู่มือในการใช้กัญชาเพื่อการขจัดโรคทั้งหลาย (นอกจากมะเร็งแล้วยังมีโรคอัลไซเมอร์และโรคซึมเศร้า) ยังแนะนำเพิ่มเติมอีกว่า ให้เราเลือกใช้กัญชาจากผู้ขายที่เชื่อใจได้เท่านั้น นอกจากนี้ ในการกินกัญชาให้ทดลองดูจากปริมาณน้อยแล้วรอดูผลลัพธ์ของมันในสามชั่วโมง (อันเป็นช่วงเวลาที่กัญชาซึ่งถูกบริโภคเข้าไปเริ่มออกผล) และถ้าเป็นไปได้ให้ปรับเปลี่ยนความแรงของกัญชาผ่านตัวกลางเช่นน้ำมันหรือเนยโดยการผัดหรือคั่วกัญชากับสารเหล่านั้นแล้วกรองเอาน้ำมันหรือเนยที่ได้ไปใช้ในการปรุงอาหารแทน
.
สิ่งที่น่าสนใจสำหรับผลหลังจากการลุกออกจากร้านพิซซ่าแห่งหนึ่งในพนมเปญคือ หากข้อดีของการใช้กัญชาในการรักษาโรคแพร่หลายมากขึ้นเรื่อยๆ จะเป็นไปได้ไหมที่ร้านพิซซ่าแห่งนี้จะขยับขยายสาขาของเขาต่อไป ไม่แน่ ครั้งหน้าที่ผมกลับมาที่นี่ อาจมีร้านพิซซ่าแห่งใหม่เปิดอยู่ในโรงพยาบาลหรูกลางพนมเปญก็เป็นได้